ΔΙΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ

Διάλεξη του υφυπουργού κ. Γιαννόπουλου για επιστημονικές εξελίξεις πάνω σε θέματα που αφορούν στους διαβητικούς.

Τα καθήκοντα του υφυπουργού, δεν απομακρύνουν τον κ. Αθανάσιο Γιαννόπουλο από την Ιπποκράτειο επιστήμη. «Κλέβει» λίγο χρόνο, από αυτόν που δεν περισσεύει και σπεύδει σε ιατρικά συμπόσια, ημερίδες ή συνέδρια, επειδή η πολιτική, δεν αναιρεί το λειτούργημα του ιατρού, αντιθέτως, επιβάλλει την ενημέρωση του λαού πάνω στα κρίσιμα θέματα της υγείας του.

Πρόσφατα, ο υφυπουργός κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος έλαβε μέρος σε επιστημονικό συμπόσιο που έγινε στη Λαμία με τη συμμετοχή των καθηγητών της παθολογίας κ.κ. Σ. Ράπτη και Ν. Κατσιλάμπρου, με θέμα τον σακχαρώδη διαβήτη, έναν πραγματικά ύπουλο εχθρό, αν αναλογισθεί κανείς ότι το 10%, του ελληνικού πληθυσμού πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, το δε 3% του πληθυσμού δεν το γνωρίζει.

Στην ομιλία του με τίτλο «το διαβητικό πόδι» ο κ. υφυπουργός, ανέπτυξε όλες τις νέες τεχνικές γύρω από την αντιμετώπιση περιστατικών που αφορούν την άκρως επικίνδυνη αυτή επιπλοκή του διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια μεταβολική νόσος με μεγάλο φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, αφού η διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης προσβάλει πολλά όργανα του σώματος προκαλώντας ανάλογες κλινικές εκδηλώσεις.

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διαβητικοί ασθενείς έχει σχέση με την κατάσταση της υγείας των ποδιών τους. Ο όρος ¨διαβητικό πόδι¨, χρησιμοποιείται στην καθημερινή ιατρική κλινική πράξη για να περιγράψει τις βλάβες που παρουσιάζονται στον άκρο πόδα των ασθενών αυτών. Το μέγεθος του προβλήματος φαίνεται από το γεγονός ότι η κυριότερη αιτία εισαγωγής των διαβητικών ασθενών στο νοσοκομείο είναι τα προβλήματα με τα πόδια τους, πολλές φορές τόσο σοβαρά ώστε να απειλούνται με ακρωτηριασμό αλλά και με απώλεια της ζωής τους. Οι βλαπτικοί παράγοντες που συμμετέχουν και ¨συμμαχούν¨ στη δημιουργία αυτής της κατάστασης είναι η αγγειοπάθεια (απόφραξη των αρτηριών των άκρων) η νευροπάθεια (προσβολή των περιφερικών νεύρων με αποτέλεσμα την έλλειψη της αισθητικότητας και την αλλαγή της αρχιτεκτονικής του άκρου ποδός με παθολογική προεξοχή των οστών που γίνονται εύκολος στόχος τραυματισμών) και η ευπάθεια των διαβητικών στις λοιμώξεις. Ο συνδυασμός των ανωτέρω παραγόντων οδηγεί συνήθως μετά από ασήμαντη αφορμή όπως μικροτραυματισμός του δέρματος κατά το κόψιμο των ονύχων ή κτύπημα από το παπούτσι σε σοβαρές αλλοιώσεις του ποδιού με ανάπτυξη ελκών που όχι μόνο δεν επουλώνονται αλλά χειροτερεύουν ταχύτατα, οστεομυελίτιδα και καταστροφή των οστών που αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα θα οδηγήσουν σε γάγγραινα και απώλεια του άκρου. Η αντιμετώπιση αυτής της εξαιρετικά σοβαρής κλινικής κατάστασης απαιτεί άμεση νοσοκομειακή περίθαλψη, χρήση συνδυασμού ισχυρών ενδοφλέβιων αντιβιοτικών, ευρείς χειρουργικούς καθαρισμού των προσβεβλημένων περιοχών καθώς επίσης και επεμβάσεις που έχουν σκοπό την αύξηση της αιμάτωσης του άκρου (αγγειοπλαστική, dypass).

Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να είναι ενημερωμένος για τις πιθανές επιπλοκές που ίσως παρουσιάσει στο πόδι του, αποτελεί δε καθήκον της ιατρικής κοινότητας και των υπηρεσιών υγείας κάθε χώρας όχι μόνον η αντιμετώπιση των προβλημάτων όταν αυτά εκδηλωθούν ( γιατί τότε ίσως είναι αργά) αλλά η κατά το μέγιστο δυνατόν πρόληψη τους που επιτυγχάνεται αφενός μέσω της συνεχούς ενημέρωσης των σθενών και αφετέρου την ευαισθητοποίηση των ιατρών ιδιαίτερα σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένες οδηγίες φροντίδας των ποδιών του και να εξετάζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα από ιατρική ομάδα που διαθέτει εμπειρία σε ανάλογα προβλήματα.

Είναι προφανές ότι είναι επιβεβλημένη η συνεργασία ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων (παθολόγοι, διαβητολόγοι, ενδοκρινολόγοι, νευρολόγοι, λοιμωξιολόγοι αγγειοχειρουργοί, πλαστικοί χειρουργοί, ορθοπεδικοί) με κεντρικό άξονα τον ασθενή, για την πληρέστερη, ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτής της νοσολογικής οντότητας και των επιπλοκών της.